Mezıxeme yakıral aslanır zı mafegorem wuanım kiç’ıji ğoĺiy şıyejığew, zı śığo s’’ıqujiyegore aslanım yişıu şızéqo fejağ. Aslanır kewuşiy gubjıgorem śığor yiwubıtığ. Yiwuç’ıne zıfejem śığor, aslanım yeĺeuğ:
-Sıd h’un se sımıwuç’, sıwut’upş! Zı mafegorem seri sış’üağegore kozğaç’ıjın yioağ.
Aslanır, śığom mı yiguşıem dehaşxıgorem:
-Wo zı wuśığo s’’ıqujiy, se sıdeşte wuşüağe kısebğaç’ışüşt şöoa? Yiogorem yigu yeğuiy śığo s’’ıqur yiwut’upşıjığ.
Śığor guşü`egorem uh’uşü`tıjığ.
Ĺeh’an hazere téqoağew, zı mafegorem şaqoxeme yeğeağe wubıtaĺem, aslanır diwubıtağ.
Aslanır ğog’ığe, moç’e mıç’e fıirıkığ şhaç’em, sıd fedize pıĺığemi, zidiwubıtağe wubıtaĺem apıç’ıjışüğep. Śığo s’’ıquri at’equm bleç’ıbete téterazi aslanım yişha kiriqoağer yiĺeğuğ. Adedem wubıtaĺem yiç’apsexeme yiśeç’e yaśeğugorem zepiwupş`ıxi aslanır wubıtaĺem apiğaç’ıjığ.
Śığo s’’ıqum, aslanım moreşte yirioağ:
- Se sıs’’ıqu p’ui h’ate sıpephığağep. Pĺeğuğa wo wupse kıfezğanejığ yioağ.
Careşteç’e, pş`ere şü`ığem peğoç’ı yimıe kızeremıneştır aslanım yiriğaş`ağ.
Aslanla Fare
Ormanlar kralı aslan ormanda bir gün avlanmaktan gelmiş, yatmış uyuyormuş. Minik bir fare aslanın üzerinde dolaşmaya başlamış.Aslan sinirlenerek uyanıp fareyi yakalayış. Tam öldüreceği sırada fare yalvarmış:
-Ne olur beni bırak! Gün olur benimda sana bir iyiliğim dokunur, demiş.
Aslan farenin bu sözlerine gülerek:
-Sen küçük bir . faresin, bana ne iyiliğin dokunur ki deyip,fareye acımış ve fareyi bırakmış.
Fare sevinerek oradan uzaklasmış
Aradan zaman geçmiş, Aslan birgün avcıların kurduğu tuzağa yakalanmış.
Aslan çırpınmış, bağırmış ama tuzaktan bir türlü kurtulamamış. Oradan geçmekte olan minik fare aslanın bu durumunu görmüş. Hemen dişleri ile tuzağın iplerini kemirerek . kesmiş. Aslanı tuzaktan kurtarmış.
Fare aslana:
- Beni küçük diye beğenmiyordun. Bak. senin canını kurtardım, demiş.
Aslan, böylece yapılan bir iyiliğin karşılıksız kalmayacağını anlamış.
